Dit hele gebeuren heeft gevolgen voor het functioneren van mensen in het heden. Als je vergelijking trekt met een thermostaat van de centrale verwarming, dan staat deze in situatie continu te hoog. Het zenuwstelsel is doorlopend gealarmeerd en wil op elk gewenst moment onverwachte dreiging in kunnen gaan. Als gevolg hievan gaan zich traumasymptomen ontwikkelen, zoals stress, aanvallen van paniek of overgevoeligheid voor prikkels. Het kan ook zijn dat iemand helemaal gefixeerd raakt op zijn traumatische ervaring en hier steeds weer naar teruggetrokken wordt. Verder kunnen mensen in een dergelijke situatie gaan zoeken naar een compensatie voor het opgejaagde gevoel dat ze hebben. Ze willen dan altijd iets te doen hebben, gaan totaal op in hun werk en worden dan een workaholic, gaan dwangmatig eten of ontwikkelen andersoortige eetproblemen.

Daarnaast kan men naar slaapmiddelen, alcohol of andere drugs grijpen om weer enigermate het gevoel van ontspanning of vreugde te beleven, wat dan uiteraard alleen maar kunstmatige toestand oplevert. Het lichaam wordt op een onnatuurlijk manier tot kalmte gebracht en hierdoor wordt het natuurlijke levensritme in feite nog meer verstoord. Langzamerhand ontstaat er een continu balans en dit kan uitmonden in een totale afsplitsing van het zelf.

Het traumaverschijnsel trekt enorm veel aandacht naar zich toe. Het lijkt erop of het systeem uit is op een kans om zich toch eindelijk een helemaal te kunnen ontladen. Er blijven zich vanuit het lichaam symptomen voordoen, zoland de onafgeronde beweging van vechten of vluchten niet is afgemaakt en het trauma nog niet afgewerkt is. Herken jij jezelf hierin? Heb je vragen? PM me dan gerust.

Liefs Faiza